แคลเซียม (Calcium)

แคลเซียมคืออะไร

หากจะให้บอกถึงเกลือแร่สักตัวหนึ่งที่มีประโยชน์มากๆ ต่อร่างกาย
หนึ่งในนั้นจะต้องมีแคลเซียม เรารู้จักแคลเซียม มานานในแง่ของ
การช่วยให้กระดูกแข็งแรง ไม่เพียงเท่านั้นเมื่อไม่นานนี้มี งานวิจัย
ตัวหนึ่งได้พบว่า แคลเซียม สามารถช่วยต่อต้านได้อย่างดีต่อความ
ดันโลหิตสูงอาการหัวใจกำเริบ อาการปวดก่อนมีประจำเดือน และ
มะเร็งลำไส้ แต่ก็เป็นที่น่าเสียดายที่คนส่วนใหญ่รับประทานแคล
เซียม น้อยกว่าครึ่งของที่ควรจะได้รับต่อวัน

สำหรับคนที่ไม่สามารถรับประทานอาหารที่มีแคลเซียมสูงได้ก็สา
มารถทดแทนง่ายๆได้ด้วยอาหารเสริมแคลเซียมที่มีจำหน่ายอยู่
ทั่วไป และราคาไม่แพงโดยมักจะอยู่ในรูปของ แคลเซียมคาร์บอ
เนต แคลเซียมกลูโคเนต แคลเซียมซิเตรด แคลเซียมซิเตรดมาเลต
แคลเซียมแลคเตต และแคลเซียมฟอสเฟตและปริมาณที่ร่างกาย
จะได้รับแคลเซียมจากอาหารเสริมเหล่านี้ก็จะขึ้นกับว่าในแต่ละ
แบบจะให้แคลเซียม แก่ร่างกายเท่าไร เช่นแคลเซียมคาร์บอเนต
จะให้ปริมาณแร่ธาตุ แคลเซียม ประมาณ40%แคลเซียมกลูโคเนต
จะให้ปริมาณแร่ธาตุ แคลเซียมประมาณ9%ทั้งนี้ยังขึ้นกับการดูด
ซึมเข้าสู่ร่างกายด้วย มีการค้นพบว่าแร่ธาตุแคลเซียม ที่ได้จาก
แคลเซียมซิเตรดจะถูกดูดซึมได้ดีกว่าที่ได้จากคอร์บอเนต

"แคลเซียม" เป็นธาตุที่พบมากที่สุดในทุกส่วนของร่างกาย โดยใน
ร่างกายคน 50กิโลกรัม จะมีแคลเซียม อยู่ประมาณ 1 กิโลกรัม ซึ่ง
เกือบทั้งหมดจะอยู่ในกระดูกและฟัน ดังนั้นในเวลากล่าวถึงแคล
เซียม จึงมักจะนึกถึงเฉพาะกระดูกเท่านั้น แต่ที่จริงแล้วยังมี แคล
เซียม ส่วนอื่นที่อยู่ในเซลล์ที่ไม่ใช่กระดูกอีกประมาณร้อยละ 1
สำหรับหน้าที่ๆสำคัญของแคลเซียม ก็คือ การสร้างกระดูก ซึ่งกระ
ดูกทำหน้าที่เป็นโครงสร้างของร่างกาย รักษารูปร่างและลักษณะ
ของร่างกายให้สวยงามและยังเป็นที่ยึดเกาะของกล้ามเนื้อเป็น
เกราะป้องกันอวัยวะภายในต่างๆ ของร่างกายไม่ให้ได้รับความ
กระทบกระเทือน อย่างไรก็ตาม แคลเซียม มิใช่เป็นเพียงตัวเสริม
สร้างกระดูกให้แข็งแรงเท่านั้น แต่ยังมีหน้าที่สำคัญในการทำ
งานของเซลล์ต่างๆ ภายในร่างกายอีกด้วยได้แก่การช่วยการแข็ง
ตัวของเลือด ทำให้เลือดที่ไหลออกจากบาดแผลเกิดแข็งตัวหยุด
ไหลได้นอกจากนี้แคลเซียมยังเกี่ยวข้องกับการทำงานของ
กล้ามเนื้อและเส้นประสาท ช่วยให้การทำงานของกล้ามเนื้อหัวใจ
ปกติและการส่งสัญญานประสาทที่ถูกต้อง รักษาความสมดุลของ
กรดด่างในเลือดและความดันโลหิตให้ปกติ

แคลเซียมเข้าสู่ร่างกายอย่างไร
สำหรับการทำงานของแคลเซียมจะเริ่มจากเมื่อร่างกายได้รับแคล
เซียมจากอาหาร ก็จะถูกกรดในกระเพาะทำให้ แคลเซียมแตกตัว
ได้ดีขึ้นและถูกดูดซึมได้ง่ายขึ้นจากบริเวณลำไส้ส่วนต้น โดย
อาศัย Calbindin-Dซึ่งปกติแล้วร่างกายจะดูดซึมแคลเซียมได้
ประมาณร้อยละ 20-40หลังจากนั้นแคลเซียม จะเข้าสู่เลือดผ่าน
ไปตามระบบไหลเวียนโลหิตแล้วไปสู่อวัยวะต่างๆ ส่วนใหญ่จะ
เข้าสู่กระดูก นอกนั้นเข้าสู่เซลล์ต่างๆในร่างกาย ที่เหลือจะถูกขับ
ออกทางปัสสาวะ

โดยปกติทั่วไปแม้กระดูกจะไม่ยืดตัวให้เห็นแต่จะมีแคลเซียมผ่าน
เข้าออกจากกระดูกถึงวันละประมาณ 700 mg ซึ่งแม้ว่าเกลือแร่ที่
ติดอยู่ในกระดูกดูเหมือนจะติดอยู่อย่างถาวร แต่อันที่จริงแล้วแคล
เซียมในกระดูกจะถูกดึงออกพร้อมกับขบวนการละลายกระดูก
(resorption) และเสริมเข้าไปพร้อมกับการสร้างกระดูกใหม่
(formation)อยู่ตลอดเวลาทั้งนี้ขึ้นกับภาวะโภชนาการ ปริมาณ
แคลเซียมความสมดุลของฮอร์โมนและวัย

โดยทั่วไปร่างกายจะพยายามอย่างเต็มที่ในการที่จะรักษาระดับ
แคลเซียมในเลือดให้ปกติเสมอเพื่อให้อวัยวะต่างๆ ปฏิบัติหน้าที่
ได้อย่างปกติเปรียบให้ง่ายก็เสมือนว่า ระดับ แคลเซียมที่ปกติ
ก็คือ จำนวนเงินที่ติดกระเป๋าอยู่สำหรับใช้จ่ายในแต่ละวันโดย
แคลเซียมส่วนที่ถูกขับออกทางปัสสาวะและแคลเซียมที่ใช้เพื่อ
การซ่อมแซมกระดูกเปรียบเสมือนค่าใช้จ่ายประจำวันแคลเซียม
ในกระดูกเสมือนเงินฝากในธนาคาร แคลเซียมรับจากอาหาร
เสมือนรายได้ประจำวัน ถ้ารายรับมากกว่ารายจ่าย อาจมีเหลือ
เก็บในธนาคารซึ่งเปรียบเสมือนเป็นการสะสมแคลเซียมในกระดูก
ถ้ารายได้น้อยกว่ารายจ่ายก็ต้้องถอนจากธนาคารเพื่อนำไปใช้
จ่ายก็จะทำให้เกิดการขาดดุลซึ่งถ้าเป็นเช่นนี้อยู่เป็นประจำเงินใน
ธนาคารก็จะร่อยหรอไป นั่นก็เปรียบได้กับการที่ร่างกายได้รับ
แคลเซียมไม่พอเพียงต่อความพยายามรักษาระดับแคลเซียม ให้
ปกติ จึงต้องละลายแคลเซียมจากกระดูกมาเพิ่มให้กับเลือดทำ
ให้แคลเซียมในกระดูกค่อยๆลดลงสุดท้ายแคลเซียมหรือเงินที่ติด
กระเป๋าอยู่ก็ลดลงจนไม่พอใช้นั่นเอง ซึ่งจากการศึกษาพบว่าการ
สะสมแคลเซียม ของร่างกายมนุษย์นั้นเริ่มตั้งแต่ยังเป็นทารกใน
ครรภ์มารดาโดยในแต่ละวัยร่างกายสามารถสะสมปริมาณแคล
เซียม ในระดับที่แตกต่างกัน ดังนี้

► เด็กแรกเกิด-9ขวบ มีความสามารถในการสะสมแคลเซียมได้
100มิลลิกรัม/น้ำหนักตัว/วัน

► เด็กอายุ 10 ขวบมีความสามารถในการสะสมแคลเซียมได้ 100
-150 มิลลิกรัม/น้ำหนักตัว/วัน

► ช่วงวัยรุ่น มีความสามารถในการสะสม แคลเซียม ได้ 200-
400มิลลิกรัม/น้ำหนักตัว/วัน

► ชายและหญิงอายุ 18 ปี มีความสามารถในการสะสมแคลเซียม
ได้ 50-100 มิลลิกรัม/น้ำหนักตัว/วัน

► ผู้ใหญ่อายุ 30 ปี มีความสามารถในการสะสมแคลเซียมได้ 0
มิลลิกรัม/น้ำหนักตัว/วัน ซึ่งหมายความว่าหลังจากอายุ 30 ปีไป
แล้ว ร่างกายจะไม่สะสมแคลเซียม อีกต่อไป จึงต้องมีการเติม
แคลเซียมให้ร่างกายเพื่อรักษาระดับแคลเซียม ในกระดูก

ด้วยคุณสมบัติการทำงานของแคลเซียมดังกล่าวนับได้ว่าแคล
เซียมมีประโยชน์ต่อร่างกายของมนุษย์ อย่างยิ่ง ซึ่งในแต่ละ
สภาวะของมนุษย์นั้นแคลเซียม ได้ให้ประโยชน์ในลักษณะต่างๆ
กันดังนี้

ความต้องการของคนแต่ละวัย

หญิงตั้งครรภ์
สำหรับหญิงมีครรภ์แล้ว แคลเซียมนับได้ว่าเป็นแร่ธาตุที่สำคัญต่อ
สภาวะการตั้งครรภ์อย่างมากโดยหญิงตั้งครรภ์จำเป็นต้องได้รับ
แคลเซียมมากกว่าคนธรรมดาเป็นพิเศษ เนื่องจากจะต้องถ่าย
ทอดแร่ธาตุดังกล่าวสู่ลูกเพื่อการพัฒนาโครงสร้างร่างกายของ
ทารกในครรภ์ดังนั้นหญิงมีครรภ์จึงมีโอกาสเสี่ยงสูงที่จะขาดแคลน
แคลเซียมถ้าไม่สามารถบริโภคอาหารที่ให้ปริมาณแคลเซียม ได้
เพียงพอต่อทั้งแม่และลูกได้ บ่อยครั้งจึงพบว่าหญิงมีครรภ์จะมีอา
การกล้ามเนื้อปวดเกร็งในบริเวณต่างๆของร่างกายที่พบบ่อยคือ
บริเวณน่อง โดยจะเกิดขึ้นทั้งๆที่ไม่ได้ออกกำลังกายหรือเดินมาก
อันเป็นผลมากจากการขาด แคลเซียม นั่นเอง จากการศึกษาพบ
ว่าหญิงตั้งครรภ์เป็นตระคริวถึงร้อยละ 26.8 และส่วนใหญ่เริ่มมีอา
การตั้งแต่อายุครรภ์ประมาณ 25สัปดาห์ และอาการดีขึ้นได้อย่าง
ชัดเจนหากได้รับการเสริม แคลเซียม ดังนั้นแคลเซียม จึงเป็น
แร่ธาตุที่จำเป็นยิ่งต่อสภาวะการตั้งครรภ์ เพราะนอกจากจะช่วยให้
พัฒนาการเติบโตของทารกในครรภ์เป็นปกติแล้วยังมีส่วนช่วยรัก
ษาเสถียรสภาพความหนาแน่นกระดูกในแม่ซึงจะช่วยลดความ
เสี่ยงในการเกิดโรคเกี่ยวกระดูกหรือโรคกระดูกพรุนในภายหลังได้

วัยเด็ก
เด็กๆ ต้องการแคลเซียมมากกว่าวัยผู้ใหญ่และวัยสูงอายุ เพื่อนำ
มาเสริมสร้างความแข็งแรงให้แก่กระดูกและฟัน และส่วนอื่นๆเพื่อ
ใช้เป็นโครงสร้างของร่างกายโดยการสะสมแคลเซียมในเด็กที่หัด
พูดจะช้าแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆในวัยหนุ่มสาว ซึ่งจากการศึกษาพบ
ว่าถ้าปริมาณแคลเซียมในร่างกายเด็กต่ำ จะทำให้ขบวนการสะสม
เกลือแร่ในกระดูกและความหนาแน่นของกระดูกต่ำ เป็นผลให้เกิด
โรคกระดูกอ่อนหรือโรคกระดูกค่อมงอได้โดยเด็กจะมีอาการเหงื่อ
ออกบริเวณศีรษะมากเกินไปการนั่งคลาน เดินทำได้ช้า
นอนไม่หลับ กระดูกขาของเด็กที่ได้รับแคลเซียมไม่เพียงพอเมื่อ
รับน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้นตามอายุเป็นผลให้ขาโก่ง กระดูกซี่
โครงโค้งงอกระดูกเชิงกรานมีรูปร่างผิดปกติซึ่งอาการนี้เมื่อเกิด
ขึ้นกับเด็กแล้วไม่สามารถรักษาให้หายคืนปกติได้ นอกจากจะทำ
การผ่าตัดใหญ่เท่านั้นสิ่งที่สำคัญของช่วงอายุนี้คือ การพัฒนา
รูปแบบการบริโภคให้สอดคล้องกับระดับ แคลเซียม ที่ร่างกายต้อง
การให้เพียงพอเพื่อพัฒนาความหนาแน่นของกระดูกให้การเติบ
โตของเด็กเป็นปกติ อีกทั้งยังเป็นส่วนสำคัญที่ช่วยลดความเสี่ยง
การเป็นโรคเกี่ยวกับกระดูกในช่วงต่อไปของชีวิตได้

วัยหนุ่มสาว
จากการศึกษาวิจัยแสดงว่า ช่วงอายุ 11-24 ปีเป็นช่วงที่ร่างกาย
ดำเนินขบวนการก่อรูปกระดูกโดยถ้าร่างกายได้รับ แคลเซียมใน
ปริมาณที่ต่ำกว่าร่างกายต้องการ จะก่อให้เกิดปัญหาตามมาใน
ภายหลังซึ่งถ้าขาดอย่างร้ายแรงจะก่อให้เกิดโรคกระดูกอ่อนมี
อาการเจ็บกระดูกเจ็บกล้ามเนื้อ และเมื่อประสบกับการกระดูก
หัก กระดูกจะสมานให้เหมือนเดิมได้ช้าสิ่งสำคัญคือ การรักษา
ระดับการบริโภคอาหารให้สอดคล้องกับระดับแคลเซียมที่ต้อง
การเพื่อป้องกันโรคเกี่ยวกับกระดูก ถ้าจะต้องมีการสูญเสียไปใน
ภายหลังของช่วงชีวิต โดยถ้าเราได้รับ แคลเซียม ตั้งแต่อยู่ในวัย
หนุ่มสาวหรือกลางคนอย่างสม่ำเสมอและพอเพียงอายุการสึก
หรือผุกร่อนตามธรรมชาติก็จะยืดออกไปได้อีกนานกว่าคนที่อยู่
ในวัยเดียวกันที่บริโภคแคลเซียมไม่เพียงพอในวัยเด็กและวัย
หนุ่มสาว

วัยสูงอายุุ
คนเราปกติจะมีโอกาสสูญเสียแคลเซียมจากกระดูกเมื่อเรามีอายุ
มากขึ้นเพราะว่าเมื่ออายุเกินกว่า 30 ปีแล้ว ร่างกายจะไม่สะสม
แคลเซียมอีกต่อไปโอกาสเผชิญกับโรคเกี่ยวกับกระดูกจะสูงถ้า
ร่างกายไม่ได้รับแคลเซียมอย่างเพียงพอโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
หญิงวัยหมดประจำเดือนซึ่งการศึกษาพบว่าร่างกายจะสูญเสียกระ
ดูกในช่วงประมาณ 5-6 ปีแรกหลังจากหมดประจำเดือนเนื่องจาก
การลดลงของฮอร์โมน oestrogens และประสิทธิภาพในการสร้าง
Vitamin D ก็ลดลงตามวัยที่เพิ่มมากขึ้น จึงมีแนวโน้มจะเป็นโรค
กระดูกพรุนสูงโดยเป็นโรคที่เป็นผลมาจากการขาดแคลน แคล
เซียม ซึ่งบางครั้งอาจทำให้กระดูกหักได้เนื่องจากแบกรับน้ำหนัก
ตัวไม่ไหว และในกรณีที่ร้ายแรงจะก่อผลเสียต่อกระดูกสันหลัง
กระดูกต้นขา และกระดูกแขนท่อนนอกได้อีกด้วย โดยโรคดัง
กล่าวจะไม่แสดงอาการใดๆให้ทราบเลยจนกว่าจะมีอาการกระดูก
หักดังนั้นคนในวัยสูงอายุที่มีการเสริมแคลเซียม ให้กับกระดูก
อย่างเพียงพอจะช่วยยับยั้งการสูญเสียกระดูกในช่วงนี้ได้ การ
เผชิญกับการผุกร่อนของกระดูกจะน้อยลง ความเสี่ยงที่ต้อง
เผชิญกับโรคที่เกี่ยวกับกระดูกเมื่อย่างเข้าสู่วัยทองก็น้อยลงหรือ
อาจไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้จะเห็นได้ว่า แคลเซียม มีความจำเป็นสำ
หรับคนทุกเพศทุกวัยด้วยกันทั้งนั้น แต่ปริมาณความต้องการ
แคลเซียม ของร่างกายจะแตกต่างกันในแต่ละวัย ซึ่งสถาบันสุข
ภาพแห่งชาติของอเมริกา(National Institute Health)แนะนำ
ปริมาณของแคลเซียม ที่เหมาะสมในแต่ละวัย ดังนี้

ปริมาณแคลเซียมที่ควรได้รับต่อวัน

► เด็ก (1-10 ปี) ควรได้รับ 800– 1,000 มิลลิกรัมต่อวัน

► วัยรุ่น (11-25 ปี) ควรได้รับ 1,000 มิลลิกรัมต่อวัน